تعريف وكالت :
وكالت عقدي است كه بموجب آن يكي از طرفين طرف ديگر را بر انجام امري نايب خود قرار مي دهد. با انعقاد عقد وكالت، وكيل و موكل در برابر يكديگر حق و تكليف يافته، داراي روابط حقوقي، وظايف و مسئوليت هاي متقابلي مي شوند. وكالت در لغت به معناي واگذار كردن يا تفويض كردن ميباشد. وكالت در اصطلاح حقوقي: عقدي است كه به موجب آن يكي از طرفين عقد، طرف ديگر را براي انجام امري نايب خود مي‌نمايد.
تفاوت وكيل پايه يك و وكيل پايه دو :
وكلاي پايه 2 فقط حق شركت در محاكم كيفري كه به جرم‌هاي تعزيري مستوجب حبس كمتراز ۱۰ سال و شلاق و جزاي نقدي و اقدامات تاميني منتج مي‌شود را دارند و در محاكم حقوقي نيز چنانچه بازخواسته كمتر از ۵۰۰ميليون ريال باشد و يا خواسته غير مالي مگر در دعاوي مربوط به اختلافات در اصل نكاح، اصل طلاق، اثبات و نفي نسب باشد، مي‌توانند از حقوق موكل خود دفاع كنند اما وكيل پايه يك دادگستري حق شركت در تمامي محاكم اعم از حقوقي و كيفري و.. را دارند. وكلايي كه از كانون وكلاي دادگستري پروانه اخذ مي‌كنند بدواً به‌صورت ۲ سال كار آموزي دوره را طي مي‌كنند و مي‌توانند ذير نظر وكيل سپرست نسبت به دفاع از حقوق موكل اقدام كنند و پس از طي 2 سال و همچنين تأييد صلاحيت علمي و گزينش‌هاي مربوطه موفق به اخذ پروانه وكالت پايه يك شوند.
تعهد وكيل :
هرگاه از تقصير وكيل خساراتي به موكل متوجه شود كه وكيل مسبب آن باشد ، مسئول خواهد بود ، وكيل مي بايست در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موكل را مراعات نموده و از اختيارات داده شده تجاوز نكند ، آنچه را به جاي موكل خود دريافت مي كند به او رد كند ، در صورتيكه براي انجام امري دو يا چند وكيل معين شده باشد هيچ نمي تواند بدون ديگري و يا ديگران در امري دخالت نمايد و اگر وكيل وكالت در توكيل نداشته باشد نمي تواند انجام امري را به ديگري واگذار كند.
انواع وكالت :
وكالت به 2 دسته تقسيم مي‌شود: مطلق و مقيد.
1- منظور از وكالت مطلق اين است كه شخصي را براي تمامي امور وكيل كنند و اين وكالت شامل امور اداري و مالي موكل مي‌شود، مثل فروش يا خريد يا پرداخت هزينه خانواده. بنابراين، در اين قسم اعمال، وكيل نياز به اجازه موكل ندارد.
2- وكالت مقيد نيز به اين معني است كه مورد وكالت مشخص و معين است و وكيل بايد فقط در همان مورد معين، عمل كند، مثل خريد خانه يا فروش ماشين.
وكيل براي طلاق توافقي :
آمار نشان مي‌دهد چيزي بيش از 30 تا 40 درصد طلاق‌ها، طلاق توافقي است. دليل اين امر را مي‌توان از سويي در تمايل زوجين بر دوري از دعوا، جنجال، برخوردها، عكسالعملهاي نامعقول و اتلاف وقت بيشتر در دادگاه‌ها دانست.
طلاق توافقي به چه صورتي ميباشد؟
براي گرفتن طلاق توافقي زن و شوهر بايد به همراه شناسنامه و عقد‌نامه به دادگاه بروند و فرم درخواست را پر و همه موارد و مسائل مانند حضانت فرزند، ملاقات او و امورمالي مانند مهريه، جهيزيه، نفقه و غيره را مشخص كنند و پس از تقديم دادخواست طبق روال معمول، دادگاه به آنها تكليف مي‌كند هريك از زوجين داوري از ميان بستگانشان معرفي كنند كه بايد با زوجين مذاكره و سعي در مصالحه كنند. اگر داوران به نتيجه نرسيدند گزارش خود را به دادگاه مي‌دهند و دادگاه نيز براساس توافق زوجين گواهي عدم امكان سازش صادر مي‌كند و آنها مي‌توانند با ارائه گواهي به دفترخانه طلاق، صيغه طلاق را جاري و ثبت كنند. گواهي عدم امكان سازش به مدت 3 ماه اعتبار دارد، يعني اگر زوجين ظرف 3 ماه آن را اجرا نكردند ديگر اعتباري ندارد. گفتني است شوراهاي حل اختلاف درخصوص اختلافات خانوادگي با توجه به تقاضاي طرفين مي‌توانند براي اصلاح ذات‌البين دخالت كنند، در حالي‌كه در طلاق توافقي افراد معمولا پيش از درخواست طلاق صحبت كرده و به توافق رسيده‌اند و اگر باز هم علاقه داشته باشند كه جلساتي براي سازش و مذاكره بگذارند بالطبع به شوراي حل اختلاف كه فرصت دوباره‌اي براي سازش فراهم مي‌كنند ارجاع مي‌شوند.
حضانت فرزندان با پدر يا مادر است؟
براي حضانت و نگهداري طفل كه پدر و مادر او از يكديگر جدا شده‌اند، مادر تا 7 سالگي (پسر يا دختر فرقي ندارد) اولويت دارد و پس از آن حضانت با پدر است (دختر تا پايان سن 9 سالگي و پسر تا پايان سن 15 سالگي) حضانت و نگهداري از فرزند امري است كه بر اساس مصالح عمومي و نياز طبيعي فرزندان تنظيم شده است؛ يعني پس از جدايي در زمانى كه فرزند نياز بيشترى به مادر دارد، اولويت نگهدارى فرزند به او داده شده و در عين حال در همين مدت، تأمين هزينه زندگى كودك برعهده پدر است. اما پس از طي اين دوران (بعد از 7 سالگي ) حضانت فرزند به پدر داده خواهد شد مگر اينكه عدم صلاحيت پدر اثبات شود.